"Ποιό είναι το χρέος μας;

Να μαχόμαστε ν' ανθίσει ένα μικρό λουλούδι απάνω στο λίπασμα τούτο της σάρκας και του νου μας."

Ν. Καζαντζάκης "Ασκητική"

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

"Το ημερολόγιο του Αχιλλέα". Γράφει ο μαθητής του Β1 Κ. Α.

                                                                                        στρατόπεδο Αχαιών στην Τροία,1180π.χ
  1η ημέρα 

 Σήμερα ήρθε στο στρατόπεδο ο Χρύσης, ο ιερέας να ζητήσει την κόρη του πίσω προσφέροντας ως αντάλλαγμα λύτρα. Πρόκειται για τη Χρυσηίδα, τη μια από τις δύο κοπέλες που έφερα  εγώ ως λάφυρα και την οποία έδωσα στον Αγαμέμνονα, ενώ εγώ κράτησα τη Βρισηίδα.Παρακαλούσε επί ώρες τον Αγαμέμνονα να του την δώσει πίσω- μάλιστα μας ευχήθηκε ακόμη και να νικήσουμε στον πόλεμο.Πόσο απελπισμένος είναι ο δόλιος πατέρας! Όμως ο Αγαμέμνονας όχι μόνο δεν του την έδωσε, αλλά δε σεβάστηκε ούτε το αξίωμα του.Δηλαδή  του μίλησε πολύ απότομα και βίαια. Τον απείλησε, πράγμα που ξέρει βέβαια να κάνει πολύ καλά! Κι όσο κι αν εμείς οι άλλοι αλαλάζαμε συμφωνώντας με την πρόταση του Χρύση, αυτός επέβαλε το δικό του.
Δεν ξέρω τί μεσολάβησε αλλά μέχρι το βράδυ είδαμε τα ζώα -σκύλους και μουλάρια- όλα νεκρά και υποψιαστήκαμε ότι έπεσε λοιμός. Αυτή τη στιγμή εκεί έξω θερίζει ο θάνατος και καίγονται σε πυρές πτώματα ανδρών.Εγώ πιστεύω ότι μας καταράστηκε ο Απόλλωνας, γιατί  δε μιλήσαμε με σεβασμό στον ιερέα του ναού του, τον Χρύση. Να δεις που θα την πληρώσουμε όλοι για χάρη του Αγαμέμνονα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου