Άρθρο για την ομορφιά από τη μαθήτρια του Β1 Β. Δ.

        

                                   Ομορφιά «γλυκιά τυραννία»
 

   Στις μέρες μας οι άνθρωποι είναι πεπεισμένοι  πως η εξωτερική ομορφιά είναι το παν και επιδίδονται στην ακόρεστη κατανάλωση διαφόρων προϊόντων ομορφιάς, ώστε να αποκτήσουν καλύτερη εμφάνιση. Η θεοποίηση της ομορφιάς όμως πρέπει να προβληματίζει κάθε νοήμονα άνθρωπο. Με αφορμή την προβολή της ασύγκριτης ομορφιάς της Ελένης και τη γυναικεία ματαιοδοξία της που διαφαίνεται από το υφαντό της στη ραψωδία Γ της Ιλιάδας, μου γεννήθηκαν κάποιοι σοβαροί προβληματισμοί. Οι γέροντες της Τροίας κάτω από την επήρεια της ομορφιάς της Ελένης ομολογούν ότι δικαιολογημένοι είναι Αχαιοί και Τρώες που πολεμούν για χάρη τέτοιας γυναίκας. Κι εγώ αναρωτιέμαι πόσο και γιατί είναι σημαντική στη ζωή μας η εξωτερική ομορφιά; Είναι υποκειμενική ή αντικειμενικά ορισμένη; Είναι διαχρονική ή εφήμερη; Είναι γεμάτη ματαιοδοξία ή ουσιώδης;

   Αναλογίζομαι τα σοφά λόγια του Σωκράτη «Η ομορφιά είναι μια βασίλισσα που κυριαρχεί όχι και πολύ καιρό» και καταλήγω ότι η εξωτερική ομορφιά είναι σχετική και βραχύβια. Αυτό ισχύει μιας και τελειώνει τόσο γρήγορα, όσο διαρκούν και τα νιάτα, που τα χαρακτηρίζουν η χαρά και η υγεία. Όμως, μετά από αυτήν την αξέχαστη ηλικιακή περίοδο, τελικά το μόνο που απομένει είναι αναμνήσεις που αφήνουν την πίκρα της χαμένης ομορφιάς.

    Ακούω ξανά και ξανά το τραγούδι του Α. Ιωαννίδη «Καθρέπτης» και πείθομαι  ότι η ομορφιά υπάρχει, αλλά δεν μπορεί να τη δει ο καθένας. Ομορφιά και ασχήμια είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και πολλές φορές το άσχημο υπάρχει μόνο εφόσον υπάρχει ένας άνθρωπος με  άσχημη ψυχή που καθρεφτίζει κάπου την ασχήμια του. Δηλαδή, αν καλύπτεις την ψυχή σου με ασχήμια , δεν μπορείς να δεις σωστά τον άλλο και να αναγνωρίσεις την ομορφιά του.      

    Διαβάζω τα ποιήματα που δημιουργήθηκαν για την Ωραία Ελένη και  μέσα από το παράδειγμα της, ανακαλύπτω πως η ομορφιά γίνεται κατάρα που καταστρέφει τη ζωή και τις σχέσεις του ανθρώπου, καθώς προκαλεί φθόνο, αίσθημα μειονεξίας, παρασύρει και ξελογιάζει όποιον σταθεί απέναντι της . Είναι μια ματαιόδοξη ιδιότητα που μπορεί να τον εκμαυλίσει  στερώντας του την ηθική και την πραγματική του ταυτότητα. Ας μην παραβλέπουμε όμως ότι του προσδίδει και του ενισχύει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του,  καθώς δημιουργεί τις προϋποθέσεις της αποδοχής και του σεβασμού.

    Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και οι υποστηρικτές της αντίθετης άποψης. Πιστεύουν πως μόνο το όμορφο είναι το ποθητό. Δηλαδή, θεωρούν πως οτιδήποτε πάνω τους αλλά και γύρω τους πρέπει να φαίνεται όμορφο στους άλλους, γιατί νομίζουν πως μόνο με αυτό τον τρόπο θα γίνουν αποδεκτοί στο κοινωνικό περιβάλλον τους, δηλαδή καλύπτοντας την ψυχή τουςγιατί αυτός που στολίζεται εξωτερικά με ψεύτικα στολίδια  καλύπτει την ομορφιά της ψυχής του. Έτσι όμως είναι όντως ευτυχισμένοι;Πιστεύω πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η εξωτερική ομορφιά, η ηρεμία και η άνεση πηγάζουν από μέσα μας. Οπότε, αν προσπαθούμε να ικανοποιούμε τους ίδιους μας τους εαυτούς πρώτα και μετά τους άλλους, τότε θα δούμε πως όλοι και όλα θα είναι πιο όμορφα. Δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα σε κανέναν.

      Τελικά, η ομορφιά είναι ο καθρέπτης της ψυχής και επειδή δεν κρατάει για πολύ φροντίστε να την αξιοποιήσετε. Γι’ αυτό, θα ήταν προτιμότερο να αναρωτηθεί ο καθένας αν στόχος του πρέπει να είναι να δείχνει την εσωτερική ή την εξωτερική του ομορφιά στον κοινωνικό του περίγυρό και να αποφασίσει ποια του ταιριάζει. Αρκεί να μην σταματήσει την προσπάθεια να δημιουργεί ομορφιά μέσα του και γύρω του!

                                                                                         
                                                                                                          Βαράκη Δέσποινα 

 Πηγές:

http://omirikoiheroes.blogspot.gr

https://el.wikiquote.org/

     http://www.dynamikhgynaika.gr/